Quinn, Wade, Remmy i profesor Arturo pojawili się w Los Angeles w pobliżu hotelu Chandler. Niestety wiele pobliskich budynków było zniszczonych – okolica wyglądała tak, jakby prowadzone były tu działania wojenne. Quinn spojrzał na zegar – do zjazdu pozostało 19 godzin. Gdy chłopak spytał dyskretnie profesora, jak ten się czuje, Arturo odparł, że niestety objawy choroby nasilają się. Bohaterowie szli w kierunku hotelu, gdy nagle na niebie pojawiła się Manta, czyli statek Kromaggów, a po chwili tuż obok kolejny. Żaden z dwóch statków nie strzelił w bohaterów - zamiast tego jedna Manta wycelowała w drugą. Po chwili zestrzelony statek spadł na ziemię w sąsiedztwie Slidersów. Czwórka podróżników zauważyła, że z płonącego wraku pospiesznie wychodzą nie Kromaggowie, a ludzie. Gdy Slidersi podeszli bliżej, zobaczyli, że rozbitkowie to Maggie, Colin, Mallory i Diana.    

Czołówka z sezonu 6: Quinn, Wade, Remmy, Profesor, Maggie, Colin, Mallory, Diana

«Retrospekcja rozpoczynająca się rok wcześniej» Rembrandt wskoczył w niestabilny tunel, który chwilę później się zamknął. Maggie płakała, była zrozpaczona. Mallory skierował do Beckett i Diany słowa: „co teraz robimy?”… W zupełnie innym wymiarze otworzyły się wrota, z których wyskoczył Rembrandt Brown. Podróżnik wylądował w San Francisco tuż obok miny-pułapki zastawionej przez wojska Kromaggów. Remmy uzmysłowił sobie, że gdyby zgodnie z planem razem z nim zjechali także Maggie, Diana i Mallory, to spełniłaby się przepowiednia jasnowidza – wszyscy Slidersi zginęliby po wpadnięciu na minę. Nagle nieznani ludzie otoczyli Browna – byli to przedstawiciele ruchu oporu, którzy przetransportowali go do tajnej bazy. Remmy wyjaśnił im, że po długiej wędrówce trafił do swojego świata wraz z bronią przeciwko Kromaggom zawartą w jego krwi.  

Członkowie ruchu oporu zaprowadzili Rembrandta do lokalnego przywódcy, którym okazał się… Maximillian Arturo. Profesor wyjaśnił, że nie pochodzi z tego świata. Wcześniej utknął w wymiarze z zielonym mostem Golden Gate, w którym został porzucony przez Quinna, Wade, Remmy’ego i swojego zdradzieckiego sobowtóra. Brown był zdumiony tą informacją, bo zdał sobie nagle sprawę, że stojący przed nim Arturo to jego przyjaciel, którego Slidersi faktycznie mogli omyłkowo porzucić w świecie łudząco podobnym do ich ojczystego. Profesor wyjaśnił, że po upływie wielu miesięcy, które spędził w świecie z zielonym mostem, skonstruował swój własny zegar, po czym rozpoczął podróż po równoległych światach. Pół roku temu trafił do tego wymiaru, który od kilku lat był opanowany przez Kromaggów. Przedstawiciele Dynastii pojmali go i więzili na tyle długo, że Arturo przegapił zjazd, przez co jego zegar stał się bezużyteczny. Następnie profesor został odbity z więzienia przez ruch oporu, po czym dołączył do niego, a z czasem stał się nawet jego lokalnym przywódcą.

Remmy był podwójnie szczęśliwy - po pierwsze dlatego, że odnalazł swojego przyjaciela, a po drugie, że obaj aktualnie przebywali w rodzinnym świecie, którego tak długo poszukiwali. Niestety profesor przekazał Brownowi złe wieści – świat, w którym obaj aktualnie się znajdowali, nie był ich światem. Ten wymiar rzeczywiście był łudząco podobny do ich ojczystego, ale tutaj most Golden Gate był koloru złotego, a nie jak w ich świecie czerwonego. Rembrandt załamał się, bo właśnie dotarło do niego, że świat, o którym od wielu miesięcy myślał, że jest jego domem, okazał się pomyłką. Profesor powiedział zrozpaczonemu Brownowi, że warto w tej sytuacji dostrzec pozytywną rzecz – świat ze złotym mostem Golden Gate od kilku lat bezskutecznie walczył z Kromaggami, a teraz to się zmieni. Wirus zawarty w krwi Browna okazał się zbawieniem.

Arturo wyselekcjonował z krwi Remmy’ego zabójczego wirusa i poddał go namnażaniu. Minęło kilka dni zanim wystarczająca ilość wirusa mogła zostać wypuszczona do atmosfery. Gdy tak już się stało, Kromaggowie zaczęli autentycznie wymierać. Brown przekonał wówczas profesora, aby ten zreperował zniszczony egipski zegar i powrócił z nim do świata jasnowidza w celu uratowania Quinna, który od niemal roku był uwięziony w ciele swojego sobowtóra, Mallory’ego. Profesor na szczęście zdołał naprawić urządzenie. Po kolejnych kilku dniach, gdy zegar zakończył odliczanie, Remmy i profesor wskoczyli do tunelu czasoprzestrzennego.

Po zjeździe Arturo i Brown udali się do magazynu ze sprzętem Kromaggów, gdzie zastali Maggie, Mallory’ego, Dianę i matkę Quinna, Amandę Mallory. Przyjaciele byli niezwykle mile zaskoczeni powrotem Remmy’ego – obawiali się najgorszego, tego, że „Zapłakany” zginął. Jeszcze bardziej byli zdumieni powrotem profesora. Maggie wyjaśniła, że jasnowidz niestety nie żyje, a jego córka Claire LeBeau trafiła do aresztu za oszustwa. Z kolei Diana dodała, że w ostatnich dniach próbowała bezskutecznie skorzystać z maszyny do zjazdów Kromaggów, ale niestety całkowicie się ona wyczerpała. Remmy ze smutkiem poinformował pozostałych bohaterów, że świat, do którego wcześniej trafił, nie był jego rodzinnym światem, a to oznacza, że wciąż musi kontynuować poszukiwania domu. Slidersi zrozumieli, że wymiar, w którym Maggie miała początkowo duszności, a który później został zaatakowany przez Kromaggów, był to wymiar bardzo podobny do świata Browna, ale różnił się detalem, czyli złotym mostem Golden Gate. Tym samym Amanda Mallory zdała sobie sprawę, że Quinn, którego spotkała na swojej drodze, tak naprawdę nie był jej synem.

Profesor i Diana rozpoczęli katalogowanie sprzętu pozostawionego przez Kromaggów. Okazało się, że z kilku z nich Arturo był w stanie skonstruować urządzenie, które pozwoliłoby na rozszczepienie dwóch Quinnów. Po kilku dniach pracy udało się – profesor i Diana skierowali na Mallory’ego wiązkę laserową, która zagięła czasoprzestrzeń. Nagle z Mallory’ego wyskoczyła nie jedna, a dwie dodatkowe osoby – to Quinn oraz jego brat Colin, który przez ostatnie miesiące był uwięziony w stanie pływu czasoprzestrzennego. Quinn był bardzo szczęśliwy z powodu odzyskania swojego ciała i z tego, że znów mógł przytulić się do sobowtóra swojej matki. Nieoczekiwanie gdy Quinn podszedł do leżącego na ziemi nieprzytomnego Colina, okazało się, że twarz jego brata… zmieniała się w inne twarze. Slidersi niejednokrotnie widzieli podobny trik w wykonaniu Kromaggów.

Bohaterowie ocucili Colina i zażądali wyjaśnień. Colin przyznał, że tak naprawdę nie jest bratem Quinna, a jego klonem. Wszystko zaczęło się w czasie pierwszego spotkania Quinna, Wade, Remmy’ego i profesora z Kromaggami – wówczas naukowcy Dynastii nie tylko umieścili chip w mózgu Quinna, ale także pobrali jego komórki, dzięki którym w przyspieszonym tempie wyhodowali klona. Kromaggowie początkowo nie potrzebowali z niego korzystać, ale gdy mijały kolejne miesiące, a Dynastia nadal nie była w stanie dotrzeć do swojej rodzimej Ziemi Kromaggów, generałowie uznali, że pora użyć Colina, aby przyspieszyć odzyskanie ojczyzny.

Plan był prosty - Kromaggowie wyszli z założenia, że skoro Quinn jest taki genialny, to być może jemu szybciej uda się obejść Klatkę wokół Ziemi Kromaggów niż naukowcom Dynastii. Aby Quinn był skuteczny, musiał to rozwiązanie znaleźć sam, dobrowolnie, a nie w wyniku przymusu Kromaggów. W tym celu generałowie postanowili użyć rodziny jako czynnika motywującego działania Quinna. Kromaggowie dzięki swoim szpiegom wiedzieli, że w ich rodzinnym świecie, czyli na Ziemi Kromaggów, para naukowców, Elizabeth i Michael Mallory, wymyśliła broń przeciwko nim oraz mechanizm Klatki. Wiedzieli również, że para ta miała dwóch synów, których utraciła w wyniku wojny. Dynastia wymyśliła zatem scenariusz, w ramach którego wmówiono Quinnowi, że nie pochodzi ze swojego świata, a właśnie z Ziemi Kromaggów. Wmówiono mu również, że ma brata, który tak naprawdę był podstawionym klonem Colinem. Kromaggowie za pomocą swoich trików umieścili w świadomości matki Quinna oraz klona Colina przekonanie, że Quinn i Colin to bracia pochodzący z Ziemi Kromaggów. To właśnie z tego powodu w celi więziennej Amanda Mallory przekonywała Quinna, że opowieść o jego pochodzeniu jest prawdziwa.

Kromaggowie do swojego planu wykorzystali Amandę ze świata ze złotym Golden Gate, ponieważ podobnie jak Quinn byli przekonani, że to prawdziwy świat, z którego wywodzą się Slidersi. Cała ta manipulacja miała doprowadzić do tego, aby Quinn wyłączył Klatkę i umożliwił podbój Ziemi Kromaggów, co jak wiemy się nie udało. Po tym jak Colin utknął w stanie pływu czasoprzestrzennego, a Quinn został scalony ze swoim sobowtórem Mallorym w wyniku eksperymentu doktora Geigera, Kromaggowie porzucili swój plan, bo wiedzieli, że nie jest już możliwy do zrealizowania. Po tej opowieści Colin usprawiedliwił się, że dopiero stan pływu czasoprzestrzennego sprawił, że manipulacje Kromaggów zastosowane w jego umyśle zostały zresetowane i wygasły. Dzięki temu chłopak wybudził się ze swego rodzaju snu i przestał wierzyć w to, że jest bratem Quinna – przypomniał sobie, że jest jego klonem. Colin wyjaśnił również, że mimo iż jest klonem człowieka, to Kromaggowie uaktywnili uśpione części jego mózgu, stąd jego umiejętność zmiany twarzy.

Nagle Colin powiedział coś, czego nikt się nie spodziewał – gdy przez wiele miesięcy przebywał w stanie pływu czasoprzestrzennego, wyczuł moc Wade, która do niedawna była zanurzona w zbiorniku z zieloną cieczą i pełniła funkcję Cyberiady. Colin wyczuwał, że Wade nadal żyje! Diana czym prędzej odszukała w swoim PDL współrzędne świata, w którym ostatnio podróżnicy trafili na Wells i ustawiła taką moc egipskiego zegara, aby do tunelu zmieściły się więcej niż cztery osoby. Gdy zegar zakończył odliczanie, Slidersi wskoczyli do wrót, pozostawiając w magazynie jedynie Amandę. Quinn, Remmy, profesor, Maggie, Colin, Mallory i Diana zjechali prosto do kurnika, który okazał się przykrywką dla podziemnej bazy rebeliantów walczących z Kromaggami. Bohaterowie mieli ogromne szczęście, bowiem szybko natrafili tu na ludzi, którzy uratowali Wade! Na widok Slidersów Wells ze łzami w oczach przywitała się ze swoimi przyjaciółmi, których utraciła kilka lat temu.

Wade rozpoczęła swoją opowieść od tego, jak została zabrana przez Dynastię z tego samego więzienia, w którym przebywał Remmy. Wade w pierwszej kolejności trafiła do kolonii rodnej, gdzie poznała m.in. Christinę Griffin. Szybko została jednak zabrana do kolejnego świata, ponieważ Kromaggowie nie chcieli z niej uczynić niewolnicy - chcieli obchodzić się z nią ostrożnie, na wypadek gdyby mieli jej użyć jako karty przetargowej wobec Quinna szukającego obejścia Klatki. Kobiecie zapewniono w celi nienajgorsze warunki, aż do momentu gdy plan obejścia Klatki przy pomocy Quinna przepadł. Kromaggowie postanowili wówczas skorzystać z planu awaryjnego. Umieścili Wells w słoju z zieloną cieczą w roli ostatecznej broni, czyli Cyberiady. Umysł Wade podłączyli do specjalnej aparatury w celu otwarcia tunelu prowadzącego do Ziemi Kromaggów z pominięciem Klatki. Na szczęście ponad rok temu plan ten został zakłócony przez Remmy’ego, Maggie, Colina i Mallory’ego. Umysł Wade unicestwił wówczas wszystkich Kromaggów w bazie wojskowej. Kobieta była bardzo ciężko ranna, bliska śmierci, ale rebelianci zdołali wynieść jej ciało z bazy Kromaggów i przetransportować do bazy ludzi. Po wielu tygodniach Wade wróciła do zdrowia i ponownie stanęła do walki.

Remmy poinformował Wade, że w swojej krwi ma wirusa przeciwko Kromaggom, co bardzo ucieszyło rebeliantów. Przekazał jej również, że świat, o którym myśleli, że jest ich domem, niestety okazał się kolejnym równoległym wymiarem. Następnie Slidersi przekonali Wells, że skoro odnaleźli po latach swoją towarzyszkę, to musi ona do nich ponownie dołączyć. Cała ósemka, czyli Quinn, Wade, Remmy, profesor, Maggie, Colin, Mallory i Diana, ponownie zjechali do świata jasnowidza, aby pomóc Amandzie Mallory. Quinn ustawił w zegarze współrzędne świata ze złotym mostem Golden Gate, który był jej domem. Po upływie kilkunastu godzin odliczanie zegara dobiegło końca, dzięki czemu cała ósemka bohaterów i Amanda zjechali do jej świata - świata, który kilka dni wcześniej pokonał Kromaggów za pomocą wirusa z krwi Remmy’ego. Quinn czule pożegnał się z sobowtórem swojej matki i obiecał jej, że będzie ją od czasu do czasu odwiedzał aż do momentu, gdy jej prawdziwy syn powróci.

Slidersi zdecydowali, że pora wrócić do świata Diany i Mallory’ego. Dr Davis oznajmiła, że w dawnym laboratorium doktora Oberona Geigera pod Los Angeles zamierza otworzyć Centrum Badań Zjazdów. Przez kilka dni profesor i Quinn pomagali jej w zainicjowaniu tego projektu, po czym oświadczyli, że muszą udać się w dalszą wędrówkę z Wade i Remmym w celu odnalezienia domu. Maggie początkowo również chciała im towarzyszyć, ale zmieniła zdanie, gdy ujrzała, że w laboratorium Geigera pracuje sobowtór jej zmarłego męża. W tym wymiarze doktor Steven Jensen kilka lat temu stracił żonę, czyli sobowtóra Maggie, a na dodatek mężczyzna nigdy nie doznał wypadku na nartach. W efekcie dzięki szczęśliwemu splotowi wydarzeń Maggie odzyskała męża, a Steven żonę. Colin również postanowił pozostać w tym świecie, aby pomóc Dianie i Mallory’emu w prowadzeniu Centrum Badań Zjazdów. Co prawda Quinn, Wade, Remmy i profesor wyruszyli w kolejną długą podróż, ale dzięki możliwości magazynowania współrzędnych w egipskim zegarze co jakiś czas mogli powracać do świata Geigera i odwiedzać swoich przyjaciół. Na prośbę Remmy’ego Slidersi odwiedzili także wymiar, do którego ewakuowano ludzi ze świata Maggie, ponieważ „Zapłakany” koniecznie chciał ponownie spotkać się z Malcolmem Eastmanem.

Po kilku miesiącach prac Diana i Mallory uroczyście otworzyli Centrum Badań Zjazdów w dawnym budynku Geigera, który składał się z wielu pięter nad i pod ziemią. Dr Davis skonstruowała kilka zegarów i powołała kilka zespołów, które rozpoczęły kontrolowane podróże do równoległych wymiarów. Ekipy naukowców zwiedziały je, a po powrocie dokładnie opisywały i katalogowały. Niestety dwa dni temu jedna z ekip natrafiła na Kromaggów, którzy postanowili zaatakować świat Diany i Mallory’ego. Nad niebem Los Angeles pojawiło się wiele statków Mant, ale na szczęście jeden z nich został przechwycony przez ludzi. Maggie jako doświadczony pilot postanowiła nauczyć się nim latać. Colin, Diana i Mallory towarzyszyli Beckett w tajnym hangarze lotniczym w trakcie studiowania tego pojazdu, gdy nagle zaatakowała ich inna Manta. Cała czwórka niezwłocznie wsiadła do zdobytego statku i zaczęła nim uciekać. Niestety bohaterowie szybko zostali zestrzeleni przez ścigający ich statek Kromaggów. Po wyjściu z wraku, który spadł w pobliżu hotelu Chandler, natrafili na Quinna, Wade, Remmy’ego i profesora.

«Powrót do teraźniejszości» Nie tracąc czasu Maggie zarządziła, że bohaterowie muszą szybko opuścić gruzowisko i wrócić do Centrum Badań Zjazdów, gdzie będą bezpieczni w podziemnych kondygnacjach. Po dotarciu do celu Maggie, Colin, Diana i Mallory zorientowali się, że napotkani przez nich Quinn, Wade, Remmy i profesor to nie ich przyjaciele, którzy wyruszyli na poszukiwania swojego świata, a zupełnie inna grupa Slidersów. Z kolei nasz Quinn uświadomił sobie, że ma do czynienia z ludźmi, których przygody przeżywał w symulacji Kromaggów. Gdy Maggie skończyła opowiadać o burzliwych i często tragicznych losach jej Slidersów, Wade z ulgą powiedziała, że w jej grupie nie zdarzały się utraty bliskich. Wells dodała, że na szczęście towarzyszył im właściwy profesor, a nie jego sobowtór, choć jej grupa była kiedyś w analogicznej sytuacji w świecie z niebieskim mostem Golden Gate, gdzie nie było pewności, który profesor zjechał. W tym momencie Quinn i Arturo wymienili się znaczącymi spojrzeniami.  

Quinn nie rozumiał, dlaczego Kromaggowie opanowali ten świat, skoro sobowtór Remmy’ego dysponował wirusem, którego przekazał wielu światom. Diana wyjaśniła Slidersom, że jej wymiar nigdy wcześniej nie był najechany przez Kromaggów, więc dopiero dwa dni temu zaczęto tu produkcję wirusa na masową skalę. Niestety na wypuszczenie go do atmosfery potrzeba było jeszcze jednego dnia. Profesor oznajmił, że chętnie przyłączy się do tutejszej ekipy badawczej w celu przyspieszenia prac.

Nagle z oddali dobiegły ogłuszające dźwięki. Na niebie otworzył się wielki tunel, z którego wyłoniły się dwa statki. Nie były to jednak Manty Kromaggów - była to Armada Zercurvian. Slidersi obserwowali tę złowrogą scenę na monitorach w Centrum Badań Zjazdów. W tym samym czasie we wnętrzu jednego ze statków przywódca Zercurvian, jednooki Maraud, wygłaszał przemowę do swojej załogi. Towarzyszyła mu tajemnicza kobieta. Maraud cieszył się, że wreszcie znalazł taką wersję Mallory’ego, która bardzo chętnie mu pomagała. Pomoc dotyczyła zemsty na Quinnie, który zniszczył większość jego floty. Mallory, który sprzymierzył się z Maraudem, był żeńskim sobowtórem Quinna - była to Logan St. Claire.

C.D. >> Convergence, część II

Tekst: Bartosz Listewnik